"Upadli Królowie"

"Upadli Królowie"

Był czas gdy królowie nasi,
Byli żądni zwycięstw, rozmów, szczęścia dyplomacji.
Lecz gdy jeden błąd zrobili,
pozostali ich duszę, chęci i dumę zabili.

Ich światłość przepadła,
Ich gwiazda zbladła,

władza upadła,
potęga z ręki wypadła.

Królowie umarli,
czasów naszych nie utrzymali...
W porządku, bez wojen, bez zgrzytów.
W ciszy, w pokoju, bez pocisków i skowytów.

Teraz spod desek, zeimi lub zza kieliszka zęby pokazują,
Namiętność do swojego następcy wykazują.
Oni mają teraz po porażce nowe zadanie,
Wezmą nowego króla na swoje głowne danie.

Będą go gryźli, by on także upadł.
By tak jak oni z gry wypadł.
By tak jak oni nie spełnił swojego zadania,
i stał się daniem godnym pożałowania.